Studija je nastala kao rezultat dva istraživanja o ulozi poslanika i Narodne skupštine Republike Srbije u zakonodavnom procesu i to sa ciljem da se uvrdi u kojoj meri i na koji način različiti društveni interesi utiču na donošenje zakona u savremenoj Srbiji. Putem kombinovanja kvalitativnih i kvantitativnih metoda prikupljanja podataka i analize, autor je nastojao da ustanovi obrasce i procese kroz koje se oblikuju zakonski predlozi, te da identifikuje forme glasačkog ponašanja poslanika i njihovo odstupanje od glasačkih opcija partije i kluba kojima pripadaju, dok je parcijalna analiza medija sprovedena sa ciljem da se dobije jasnija slika artikulacije društvenih interesa tokom pripreme zakona.