Analizom narativa i životnih priča studija „Kultura rađanja“ baca novo svetlo na unutrašnje strane duboko privatnih i intimnih, ali istovremeno i krucijanih fenomena povezanih sa životnim ciklusima žena. Kao ključne etape ovih ciklusa određeni su proces urodnjavanja koji se odnosi na društveno konstruisanje roda i osvešćivanje o sopstvenom polu, zatim seksualnost povezana sa iskustvom prve menstruacije i prvog seksualnog odnosa, kao i društveni status materinstva vezan za odluku („obavezu“) o rađanju i samo iskustvo porođaja. Sve ove etape shvaćene su kao svojevrsni rituali prelaza, i odigravaju se u kontekstu koji je prezasićen patrijarhalnim svetonazorom. Zbog toga su najčešće ti procesi gurnuti na marginu i postaju stvari o kojima se ćuti i sa kojima se žene same nose, dovodeći do velike zastupljenosti iskustava koja su krajnje traumatičnog karaktera. Stoga ova studija nastoji da potpuno ogoli te procese i time dekonstruiše patrijarhalne mehanizme njhove normalizacije i naturalizacije.