Studija „Postmoderna teorija i film na primeru kinematografije Kventina Tarantina“ sociološki problematizuje postmodernu teoriju, fokusirajući se na teorijske doprinose postmoderne teorije razumevanju vizuelnih medija, u prvom redu kinematografije. Nakon kritičkog prikaza teorijskih doprinosa posmodernista, autor analitički fokus prebacuje na postmoderni film, shvaćen dvojako, s jedne strane kao jedan od ključnih uzroka nastanka postmodernog stanja, a sa druge strane, kao indikator postmodernog stanja u kome je realnost ispresecana simulakrumima slika koje plasira savremena vizuelna medijska kultura. Analizu postmodernog filma u poslednjem poglavlju autor sužava na opis i interpretaciju filmskog opusa Kventina Tarantina, režisera ključnih postmodernih filmova s kraja 20. i početka 21. veka.